ανατρανίζω

(Μ ἀνατρανίζω)

1. υψώνω το βλέμμα μου

2. (μτβ.) παρατηρώ, εξετάζω κάτι προσεκτικά

«τον ανατράνισε από την κορφή ως τα πόδια» (Κρυστάλλης)

μσν.

κοιτάζω (με προσοχή).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ανα-* + τρανίζω < τρανώ (-όω) «ανακαλύπτω, εξηγώ, σαφηνίζω»].